Κατηγορία: Χωρίς κατηγορία (Σελίδα 2 από 2)

ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ, ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΑΝΘΗ ΜΥΣΤΙΚΑ
 Σάββατο 7 Μαΐου 2016

Αφιέρωμα στον Φώτη Κόντογλου από τους μαθητές της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο

Στο πλαίσιο της αναδρομικής έκθεσης του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου «Φωτίου Κόντογλου Κυδωνιέως. Φαντασία και χειρ», οι μαθητές της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν παρουσίασαν ένα αφιέρωμα στον σπουδαίο καλλιτέχνη.

Οι μαθητές της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, με την καθοδήγηση του Διευθυντή της Σχολής Κωστή Καπελώνη, εμπνεύστηκαν από το έργο του Φώτη Κόντογλου και φώτισαν σημαντικά κείμενά του για τον ελληνισμό, τη θρησκεία, τη φύση, τον άνθρωπο, τη διαλεκτική Δύσης και Ανατολής, ενώ παράλληλα ανέδειξαν τη σπουδαιότητα του καλλιτέχνη μέσα από κείμενα που γράφτηκαν για εκείνον από πνευματικούς ανθρώπους του τόπου μας. Η εκδήλωση πλαισιώθηκε από τραγούδια που συνδέονται με το έργο του Φώτη Κόντογλου.

Οι δεσμοί του Θεάτρου Τέχνης με τον Φώτη Κόντογλου ξεκινούν τη δεκαετία του ’30, όταν ο Κάρολος Κουν γνώρισε τον καλλιτέχνη, ο οποίος τον επηρέασε βαθιά. Όπως έλεγε ο ίδιος ο Κουν, ο Φώτης Κόντογλου τον βοήθησε να «ανακαλύψει» την Ελλάδα και να νιώσει το ξάνοιγμα προς κάθε τι το ελληνικό. Σε αυτή τη βάση ο Κουν δημιούργησε το θεατρικό ύφος που ο ίδιος ονόμασε «λαϊκό εξπρεσιονισμό», ο οποίος αποτέλεσε τον πυρήνα της «Λαϊκής Σκηνής» του πρώτου θεάτρου που ίδρυσε το 1936 και που έμελε να είναι η απαρχή του Θεάτρου Τέχνης.

Στο «Ταξίδι με Άνθη Μυστικά» συμμετείχαν οι μαθητές της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν: Ερατώ Αγγουράκη, Γιάννης Βερβενιώτης, Σόνια Καλαϊτζίδου, Αλεξάνδρα Καραναστάση, Βασιλίνα Κατερίνη, Μάριος Κρητικόπουλος, Χριστίνα Κωστέα, Φάνης Μιλλεούνης, Βασίλης Παπαδημητρίου, Ανθή Σαββάκη, Ηλέκτρα Σαρρή, Χρυσαλένα Χριστοπούλου, Μαρία Γραβάνη, Μαριέλλα Δουμπού, Κώστας Κουτρούλης.

 

P1020737$ P1020735 P1020743$

Φωτογραφίες από την επίσκεψη στην έκθεση

 

P1030199 P1030195

P1030184 P1030169 Φωτογραφίες από πρόβα

 

_DSC2441_DSC2442_DSC2459_DSC2461_DSC2369_DSC2389_DSC2392_DSC2399_DSC2402_DSC2403_DSC2411_DSC2422_DSC2423_DSC2351_DSC2368 _DSC2334 Φωτογραφίες από την παράσταση

ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Μια συνεργασία της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν και της Φωνής της Ελλάδας

 Η Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, σε συνεργασία με τη Φωνή της Ελλάδας, παρουσιάζει «Τα παραμύθια της Φωνής της Ελλάδας», μια σειρά παραμυθιών για παιδιά προσχολικής και όχι μόνο ηλικίας. Τα παραμύθια γράφουν, δραματοποιούν και ηχογραφούν μαθητές της Σχολής στο στούντιο της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, αφιλοκερδώς.

Με πολύ κέφι και έμπνευση, οι μαθητές της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, παρουσιάζουν παραμύθια με πρωτότυπη μουσική, με θέματα από την παράδοση και τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα, με στόχο να κάνουν την γλώσσα μας ελκυστική στα ελληνόπουλα της Διασποράς και να τους εμφυσήσουν την αγάπη τους για την πατρίδα.

Τα δραματοποιημένα παραμύθια μεταδίδονται σε ολόκληρο τον κόσμο μέσα από τις συχνότητες της Φωνής της Ελλάδας, το internet http://webradio.ert.gr/i-foni-tis-elladas/ και το facebook:

www.facebook.com/voiceofgreece.ert, κάθε Σάββατο στις 09.00, σε επανάληψη στις 16.00 και την Κυριακή στις 07.00 και σε επανάληψη στις 15.00.

Επίσης, θα μεταδίδονται και από τους 19 Περιφερειακούς Σταθμούς της ΕΡΤ.

Τα Παραμύθια της Φωνής της Ελλάδας έχουν τεθεί υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού του Υπουργείου Εξωτερικών και της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO.                                                                            

Στα παραμύθια του πρώτου κύκλου συμμετέχουν οι: Ερατώ Αγγουράκη, Βασίλης Αουαντάλλα, Γιάννης Βερβενιώτης, Μαρία Γραβάνη, Μαριέλλα Δουμπού, Σόνια Καλαϊτζίδου, Αλεξάνδρα Καραναστάση, Βασιλίνα Κατερίνη, Κώστας Κουτρούλης, Μάριος Κρητικόπουλος, Γιώργος Κυριαζόπουλος, Χριστίνα Κωστέα, Γιώργος Λόξας, Πάνος Λουκαΐδης, Φάνης Μιλλεούνης, Βασίλης Παπαδημητρίου, Ανθή Σαββάκη, Ηλέκτρα Σαρρή, Κωνσταντίνα Σμυρνιώτη, Αντιγόνη Σταυροπούλου,  Βασίλης Φακανάς, Ευθύμης Χαλκίδης, Σάντυ Χατζηιωάννου, Χρυσαλένα Χριστοπούλου, Αντώνης Χρίστου.
Δημοσιογραφική επιμέλεια: Βίκυ Τσιανίκα

 

DSC_6824 DSC_6793 DSC_6786 DSC_6780 DSC_7589 DSC_7583 DSC_7568 DSC_7550 DSC_6881 DSC_6857 DSC_6840 DSCF6205_result DSCF6194-199_result-2$ DSCF6190_result DSCF6189_result DSC_7640 DSC_7635 DSC_7634 DSC_7633 DSC_7613 DSC_7591

Ο ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ και η ΣΧΟΛΗ του ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΕΧΝΗΣ

Μαθητεύουμε και θα μαθητεύουμε ακόμα για πολύ. Κι εκείνοι που θα έρθουν μετέπειτα θα μαθητέψουν κι εκείνοι. Δουλεύουμε πάνω σ’ ένα τίμιο δρόμο, κι αυτός είναι ο μόνος έπαινος που ζητάμε να μας αποδοθεί. 

ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ

Γύρω από το έτος 1934, όπως το λέει ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Κάρολος Κουν και ο Διονύσιος Δεβάρης μου μίλησαν για ένα θίασο που θα έκαναν ύστερα από ακροάσεις και μακρά μαθητεία των υποψηφίων. Θέλανε να διαλέξουν ηθοποιούς μέσα από το λαό, που να είναι αντιπροσωπευτικοί τύποι ρωμέικοι και όχι ψευτοκοσμοπολίται, χρήσιμοι μόνο στο μπουλβάρ που τότε μεσουρανούσε.

Αυτή ήταν η αρχή της πρώτης Σχολής του Καρόλου Κουν, με διευθυντή τον Διονύσιο Δεβάρη. Ο Δεβάρης ήταν δημοσιογράφος, είχε υπάρξει ηθοποιός της Νέας Σκηνής του Χρηστομάνου και ήταν αυτός που ενθάρρυνε τον Κουν να περάσει στο επαγγελματικό θέατρο, δημιουργώντας έναν Oργανισμό, τη Λαϊκή Σκηνή και μια Σχολή. H Σχολή, που στεγαζόταν σε μια σοφίτα του χαμένου πια Δημοτικού Θεάτρου στην πλατεία Κοτζιά, δημιουργήθηκε για να προετοιμάσει τους ηθοποιούς που θα έπαιζαν στην πρώτη παραγωγή, την Ερωφίλη, η οποία ανέβηκε τον Απρίλη του 1934.

Από την αρχή λοιπόν της επαγγελματικής του ενασχόλησης με το θέατρο ο Κουν συνδέει τη σκηνοθετική του εργασία με την εκπαίδευση των ηθοποιών του. Πρώτοι μαθητές του ήταν ο Λαυρέντης Διανέλλος, η Φρόσω Κοκόλα, ο Λυκούργος Καλλέργης, ο Παντελής Ζερβός, ο Δημήτρης Ντουνάκης και άλλοι πεντέξι ακόμη, που δεν έμειναν όμως στο θέατρο.

Την εκπαίδευση των ηθοποιών, σ´ αυτή την πρώτη φάση, αναλαμβάνει ο ίδιος ο Κουν. Είναι απαραίτητο να ερευνηθούν νέες μέθοδοι, ώστε να εκφραστούν τα εξπρεσιονιστικά χαρακτηριστικά που αναζητούσε εκείνη την εποχή. Μέθοδοι που έρχονταν σε πλήρη αντίθεση με τις στομφώδεις ακαδημαϊκές πρακτικές της εποχής, που είχαν τις ρίζες τους στον 19ο αιώνα. Λέει ο Κουν: Για να πραγματοποιηθεί ένα γνήσιο ελληνικό εξπρεσιονιστικό θέατρο αποτάνθηκα, για να μορφώσω ηθοποιούς, στις λαϊκές τάξεις, όπου υπήρχαν ακόμη υπολείμματα πλούσια σε εκφράσεις, σε κινήσεις, αισθήματα και ψυχικό κόσμο… Παραμερίζοντας τις δικές μου πνευματικές και ψυχικές ανάγκες, αρπάχτηκα από μια γνήσια εκδήλωση ζωής, της πιο έντονης που θα μου παρουσιαζότανε. Οι κινήσεις, η στάση, η κουβέντα, όλα είχαν νόημα, προέρχονταν από μια αληθινή ψυχική κατάσταση και ανάγκη, αν όχι βέβαια πνευματική, χωρίς επιτήδευση, χωρίς περιορισμούς, χωρίς απαγορεύσεις καλών τρόπων συμπεριφοράς, που συχνά ναρκώνουν κάθε πλαστικότητα σ´ άλλες τάξεις. Πρωτόγονα αισθήματα, αλλά τουλάχιστον γνήσια, αληθινά και ποσό έντονα ζωντανά.

Η Λαϊκή Σκηνή αντέχει ως το 1936, οπότε διαλύεται για οικονομικούς κυρίως λόγους, αλλά το τέλος της συμπίπτει και με τη εγκαθίδρυση της δικτατορίας του Μεταξά, που επιβάλλει σκληρή λογοκρισία. Εκείνα τα χρόνια απαγορεύονται παραστάσεις έργων ακόμη κι εκείνων όπως ο Προμηθέας Δεσμώτης ή η Αντιγόνη!

Από το 1936 ως το 1942 ο Κουν σκηνοθετεί στο επαγγελματικό θέατρο στους θιάσους της Μαρίκας Κοτοπούλη και της Κυρίας Κατερίνας (Ανδρεάδη).

Ενδιάμεσα, το 1939, ανεβάζει τον Βυσσινόκηπο, του Τσέχωφ με θίασο δικό του από νέους ηθοποιούς, ηθοποιούς από τη Λαϊκή Σκηνή και τον Αντώνη Γιαννίδη, δανεικό από το θίασο της Κοτοπούλη για το ρόλο του Φιρς.

Το ανέβασμα του Βυσσινόκηπου ήταν μια δοκιμή για τον Κουν, λίγο προτού ριχτεί στον στίβο του επαγγελματικού θεάτρου. Τα αποτελέσματα της δοκιμής υπήρξαν θριαμβευτικά.

Το 1941, μέσα στην κατοχή, ο Κουν αποφασίζει να δημιουργήσει το νέο του σχήμα, το «Θέατρο Τέχνης», με κοντινούς συνεργάτες του τον Μάριο Πλωρίτη, τον Ανδρέα Νομικό, τον Γιώργο Σεβαστίκογλου, τον Κώστα Χατζηαργύρη και τον Γιάννη Στεφανέλη, πάλι ξεκινώντας με τη δημιουργία Σχολής, για να φτιάξει τους καινούργιους ηθοποιούς του. Είναι η δεύτερη φάση της πορείας του, κατά την οποία απομακρύνεται από τον λαϊκό εξπρεσιονισμό και κατευθύνεται προς τον ποιητικό ρεαλισμό, όπως ορίζει ο ίδιος το νέο του ύφος. Σ´ αυτή τη φάση η επίδραση από το Θέατρο Τέχνης της Μόσχας είναι εμφανής, αφού ονομάζει το θέατρο του με το όνομα του θεάτρου του Στανισλάβσκι, αλλά και η επιρροή από τον Βαχτάγκωφ και τον μαγικό ρεαλισμό του είναι καθοριστική· ο Γιώργος Σεβαστίκογλου μεταφράζει αποσπάσματα από το ημερολόγιο του Βαχτάγκωφ, από το Theatre Arts, για τους μαθητές του Θεάτρου Τέχνης.

Στις πρώτες παραστάσεις του «Θεάτρου Τέχνης» ηθοποιοί του είναι οι νέοι μαθητές, που ήρθαν να μαθητεύσουν μετά από μια αγγελία στην εφημερίδα Βραδυνή της 10ης Ιουλίου του 1941 και οι παλιότεροι από τη Λαϊκή Σκηνή, Παντελής Ζερβός και Λυκούργος Καλλέργης. Ο ίδιος ο Κουν παίζει πότε-πότε.

Ο Κουν λέει ότι η ουσιαστική αφορμή που με ενέπνευσε να αποφασίσω την ίδρυση του Θεάτρου Τέχνης, ήταν η ανάγκη της δημιουργίας ενός θεάτρου συνόλου, μιας ομάδας που θα μάθει να σκέφτεται και να εργάζεται με ψυχική και οργανική ενότητα. Μιας ομάδας ειδικά εκπαιδευμένης κι υποταγμένης σε μια νέα διδασκαλία θεατρικής έκφρασης που θα διαμορφωθεί μέσα στο χρόνο, για να εξυπηρετήσει, όσο γίνεται καλύτερα, έργα θεατρικά, αποκαλυπτικά και για τους ερμηνευτές και για το κοινό. Η δημιουργία ενός θεάτρου έξω από το εμπορικό κύκλωμα, ενός θεάτρου αδέσμευτου από επιχειρηματία, απαλλαγμένου από βεντετισμούς, ανένδοτο σε καλλιτεχνικούς συμβιβασμούς.

Έτσι, μ´ αυτό τον προσανατολισμό, το «Θέατρο Τέχνης» αντέχει μέχρι το 1950. Η συνεχής διαρροή ηθοποιών, αν και δημιουργούσε αρκετές δυσκολίες, ήταν κατά κάποιο τρόπο αναμενόμενη κι ο Κουν είχε συμφιλιωθεί μ’ αυτή την ιδέα. Η εμπορευματοποίηση, όμως, του θιάσου ερχόταν σε αντίθεση με την ίδια του την υπόσταση ως θεάτρου τέχνης και σε πλήρη αντίθεση με μια από τις θεμελιώδεις αρχές του, ότι δηλαδή δεν θα είχε λόγο ύπαρξης αν δεν διέφερε ριζικά από τα υπάρχοντα θέατρα, όπως είχε συμφωνηθεί, ύστερα από την εντατική προπαρασκευαστική δουλειά με τους μαθητές της Σχολής και τους νέους συνεργάτες του, όταν έβαλαν τις βάσεις της εργασίας τους στο «Θέατρο Τέχνης» το 1941.

Παρόλο που ο θίασος διαλύθηκε το 1950, το «Θέατρο Τέχνης» παρέμεινε ζωντανό μέσω της Σχολής του, που εξακολουθούσε να λειτουργεί αδιαλείπτως. Από το 1950 ο Κουν διδάσκει στη Σχολή Σταυράκου μαθήματα θεάτρου κι εκεί στους χώρους της σχολής, στεγάζει τη δική του Σχολή, με μια ομάδα καινούργιων μαθητών, οι οποίοι έπρεπε να υποβληθούν στην έντονη και απαιτητική εκπαίδευση που είχαν υποβληθεί στο παρελθόν και τα προηγούμενα μέλη του θιάσου. Έτσι, το 1954, το «Θέατρο Τέχνης» επανεμφανίζεται σε δικό του χώρο, στο Υπόγειο του Ορφέα, στο κυκλικό θέατρο που έχτισε ο Κουν με τους μαθητές και τους συνεργάτες του, το θρυλικό πια Υπόγειο. Η πρώτη παράσταση είναι Η Μικρή μας Πόλη, που παρουσιάζεται ως επίδειξη των μαθητών της Σχολής του «Θεάτρου Τέχνης».

Ο Αιμίλιος Χουρμούζιος γράφει στην Καθημερινή για την παράσταση: Επιτέλους είδαμε μια παράσταση άρτια, σφιχτοδεμένη με όλους τους -νέους ως επί το πλείστον- ηθοποιούς να υπακούουν σε ένα σύνολο, χαρίζοντας συγκίνηση και δημιουργώντας μιαν απαράμιλλη ατμόσφαιρα. Οι μαθηταί της Δραματικής Σχολής του «Θεάτρου Τέχνης», μας αφήρεσαν το δικαίωμα να τους ονομάζουμε μαθητάς. Είναι ηθοποιοί που δεν θα είχαν να ζηλεύσουν τίποτα από τους πολύπειρους συναδέλφους τους. Κατώρθωσαν να εμφανίσουν ένα σύνολο άψογο, χωρίς ρωγμές αδυναμιών, συντηρώντας μια τονική ομοιομορφία υποκρίσεως που οφείλεται αναντίρρητα στον διδάσκαλο. Αληθινά ο Κάρολος Κουν είναι ένας εκπληκτικός άνθρωπος. Είναι, ίσως, ο μόνος από τους σκηνοθέτας μας που κατορθώνει να φτιάχνει ηθοποιούς. Επήγαινα στην επίδειξη της Δραματικής Σχολής του με κάποιαν, ομολογώ, δυσπιστία. Επερίμενα να ιδώ τάλαντα εν εκκολάψει και μια παράστασιν φροντισμένην έστω, ευπρεπή, αλλά παράστασιν ερασιτεχνική. Είδα τάλαντα εις την άνθησίν των και παράστασιν που θα την εφθόνουν τα αρτιώτερα θεατρικά συγκροτήματα.

Σ´ έναν τόμο-αφιέρωμα στα 25 χρόνια της παρουσίας του Κουν στο ελληνικό θέατρο, που εκδόθηκε το 1959, ο Ευάγγελος Παπανούτσος, αυτός ο εμβληματικός Δάσκαλος, λέει, μεταξύ άλλων, για τον Κουν: Δεν ξέρω πολλούς δασκάλους ή πρωτεργάτες της σκηνικής τέχνης, που να δημιούργησαν «Σχολή», που να έχουν το δικό τους «ύφος» στην σύλληψη και στην εκτέλεση του θεατρικού έργου… Η «Σχολή του». Ο όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί όχι μεταφορικά, αλλά στην κυριολεξία του. Ο Κάρολος Κουν είναι ένας δάσκαλος κατ’ εξοχήν, και στην πλήρη σημασία της λέξης. Ξέρει να ηλεκτρίζει τα νειάτα και να τα κερδίζει στην διακονία της τέχνης του Θεάτρου. Γοητεύει τους μαθητές του, που τον λατρεύουν. Τους μεταδίνει το πάθος του για το θέατρο. Την ολόψυχη πίστη ότι, μια και μπήκαν στο ιερό αυτής της βασανιστικής λατρείας, δεν ανήκουν πια στον εαυτό τους, αλλά στον κανόνα της. Ένα κανόνα σκληρό, τραχύ, απάνθρωπο. Του «μοιάζουν», λέγεται συνήθως, εντελώς οι μαθητές του. Είναι και μεταξύ τους «ίδιοι». Τους πλάθει σύμφωνα με το ίδιο πάντα «πρότυπο», ενώ του ιδανικού δασκάλου μέλημα και τακτική είναι το «mecum tecum», το «γίνου οποίος είσαι» των αρχαίων. Πολύ πιθανόν. Έχουν όμως τόσα να κερδίσουν απ’ αυτή την ομοίωση, ώστε πρέπει να μπορούν ν’ αντιπαρατάξουν, κάτι πολύ ουσιαστικώτερο και βαθύτερο, για να διεκδικήσουν το δικαίωμα και να επιτύχουν ν’ απαγκιστρωθούν. Όλες οι λατρείες αξιώνουν από τους νεόφυτους, την πλήρη υποταγή, για να τους δώσουν έπειτα την ηγεσία. Γιατί έτσι μόνον αποκτάται το τιμιώτερο σε κάθε πνευματικό λειτούργημα: το αίσθημα της ευθύνης.

Έτσι αρχίζει η νέα και λαμπρότερη περίοδος του «Θεάτρου Τέχνης» από το Υπόγειο, για να αναπτυχθεί και, μέσα σε μια δεκαετία, να κατακτήσει την αναγνώριση μέσα κι έξω από την Ελλάδα, με κορυφαία στιγμή τη βράβευση των Ορνίθων στο φεστιβάλ των Εθνών το 1962 και σημαντικές διεθνείς παρουσίες μέχρι το 1967.

Η ενασχόληση ακριβώς με το αρχαίο Δράμα υποχρεώνει τον Κουν να επιμείνει ακόμη περισσότερο στη λειτουργία της Σχολής του, αφού όλα τα μέλη του χορού είναι νέοι ηθοποιοί και μαθητές της. Κι αργότερα, όταν το «Θέατρο Τέχνης» μπαίνει στην Επίδαυρο, το 1975, ακριβώς για να έχει στη διάθεση του τους ηθοποιούς για τις καλοκαιρινές παραστάσεις, δημιουργεί μια δεύτερη σκηνή στο Θέατρο Βεάκη, που αργότερα μεταφέρεται στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν, της οδού Φρυνίχου στην Πλάκα.

Ενώ έχει σταματήσει να διδάσκει στη Σχολή από το 1961, είναι συνεχώς παρών, ελέγχει και κατευθύνει, εμψυχώνει και νουθετεί, εμπνέει και συνεπαίρνει τους μαθητές του, με ένα βλέμμα, μια χειρονομία, ένα χαμόγελο. Αγωνιά για την πρόοδο τους, τους παρακολουθεί ακόμα κι όταν αυτοί έχουν φύγει πια από το «Θέατρο Τέχνης»· κι όσο περνούν τα χρόνια διδάσκει ακόμη και τους μη μαθητές του, όπως πολλοί σημαντικοί άνθρωποι του θεάτρου ομολογούν.

 Οι βλαστοί του καλλιτεχνικού φυτωρίου του Θεάτρου Τέχνης, όπως χαρακτηρίζει ο Αιμίλιος Χουρμούζιος τους νέους ηθοποιούς που τελειώνουν τη Σχολή, γίνονται πρωταγωνιστικά στελέχη στο ελεύθερο θέατρο. Κι αυτό το φυτώριο βρίσκεται σε διαρκή παραγωγή και ανανέωση συνεχώς μέχρι σήμερα.

Η παραγωγή όμως της Σχολής δεν εξαντλείται μόνο στους ηθοποιούς. Πλείστοι απόφοιτοι του «Θεάτρου Τέχνης» υπηρέτησαν και υπηρετούν το θέατρο κι από άλλες θέσεις: σκηνοθέτες, συγγραφείς, θιασάρχες, θεατρικοί παραγωγοί κλπ. Στην πρώτη γραμμή βέβαια οι σκηνοθέτες του «Θεάτρου Τέχνης», με πρώτο τον Γιώργο Λαζάνη, που κράτησαν το Θέατρο Τέχνης στην ίδια πορεία μετά το θάνατο του Κουν και έχουν επωμισθεί το καθήκον να συνεχίσουν, με πυξίδα και οδηγό τα λόγια του: Το «Θέατρο Τέχνης» είναι μια εκδήλωση ζωής, και θέλω να πιστεύω πως οι εργάτες του θα μπορούσανε να επιδοθούν με τον ίδιο ζήλο σε οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα, φτάνει αυτό να εκπλήρωνε τους απαραίτητους όρους μιας ψυχικής ανάτασης, ενός κοινωνικού προορισμού. Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας. Μόνος ο καθένας μας είναι ανήμπορος. Μόνος ο καθένας από σας τους πιο κοντινούς στην προσπάθεια μας, είναι ανήμπορος. Μαζί ίσως κάτι μπορέσουμε να κάνουμε. Το θέατρο, ως μορφή Τέχνης, δίνει τη δυνατότητα να συνδεθούμε, να συγκινηθούμε, ν’ αγγίξουμε ο ένας τον άλλον, να νιώσουμε μαζί μιαν αλήθεια. Να γιατί διαλέξαμε το θέατρο σα μορφή εκδήλωσης του ψυχικού μας κόσμου.

Ο Οδυσσέας Ελύτης, σ’ ένα κείμενο του 1959, συνοψίζει, με τον καλύτερο τρόπο, το πώς οι ιδέες και οι αναζητήσεις της Γενιάς του Τριάντα ενέπνευσαν και κατευθύνουν τη Σχολή του Καρόλου Κουν: Σήμερα, όπως και πριν από τόσα χρόνια, νέοι, με συλλογισμένα πρόσωπα τον ακολουθούνε. Ανάμεσά τους, ο ίδιος. Αυτός που τους εμπνέει, προχωρεί ανέπαφος από τη σκόνη του χρόνου, στο πρώτο σκαλοπάτι των αναζητήσεων και των προβληματισμών, με την αίγλη της νεότητας και του πάθους. Μια μέρα, όταν εμείς θα έχουμε φύγει, στους διαδρόμους και στα παρασκήνια των θεάτρων θα μιλούνε για την «Εποχή του Κουν». Οι ιστορικοί θα τον τοποθετήσουνε, και δίκαια, στον αστερισμό που ανάτειλε για τον ελληνικόν ορίζοντα, κάπου γύρω στα 1935, και που είχε σαν αποτέλεσμα να σημάνει βαθειές ανανεωτικές μετατοπίσεις σε όλους τους τομείς. Ήταν η στιγμή που η πεζογραφία πέρασε με μεγάλα βήματα από τους κάμπους και τα βουνά στις αστικές πολιτείες, κι από τον έναν άνθρωπο στις ομάδες των ανθρώπων με τα πολύπλοκα ψυχολογικά συμπλέγματα. Η στιγμή που η ζωγραφική εγκατέλειψε τις εικονιστικές ακολασίες για να περιοριστεί στην πλαστική ουσία των μορφών και να την εμβαθύνει. Και που η ποίηση, με μια της χειρονομία, έβαλε τέρμα οριστικό στη φωνασκία και στην ωραιοπάθεια. Ο χαμηλός τόνος και η συνειρμική του ονείρου, που πρώτη αυτή εδίδαξε, πέρασε σχεδόν ταυτόχρονα στη δραματική έκφραση με πρωταγωνιστή και φορέα της τον ιδρυτή του «Θεάτρου Τέχνης» και της ομώνυμης δραματικής του Σχολής. Τα στελέχη της, οι νέοι που θα έχουν αποφοιτήσει ως τότε, όποιο δρόμο κι αν έχουνε πάρει, θα κρατούνε, φαντάζομαι στην ανάμνηση τους πέρ’ απ’ αυτά τα ιστορικά και χρήσιμα, κάτι άλλο, πιο πολύτιμο ακόμη: την παροιμιώδη, την φανατική προσήλωση του Δασκάλου τους στο αυστηρό νόημα της Τέχνης. Θα τον βλέπουν, ακόμη και σ’ έναν άλλο κόσμο, εκεί που το πάθος έξω από τον χρόνο εξακολουθεί να πραγματοποιείται επ’ άπειρον, καθισμένο μπροστά σ’ ένα τασάκι φορτωμένο αποτσίγαρα, να παρατά ξαφνικά το μεγάλο φλυτζάνι με το διπλό καφέ του, και να πετάγεται όρθιος, κάτω από τους σαρανταπέντε προβολείς της σκηνής του, για να διορθώσει σ’ έναν ασήμαντο ηθοποιό μιαν ασήμαντη χειρονομία, με την ιερή αγανάκτηση εκείνου που ξέρει ότι κι αυτό το ελάχιστο ακόμη, είναι ικανό ν’ ανατρέψει την ιδανική τάξη και τη συγκλονιστική ομορφιά του οράματός του.

Και η πρόβα τελειώνει, αλλά η αναζήτηση και η έγνοια συνεχίζεται. Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης περιγράφει το τέλος μιας καθημερινής πρόβας του Κουν στο Υπόγειο:

… κοντεύει τρεις η ώρα…

— Φτάνει, λέει ο Κουν, έχουμε και σχολή και δύο παραστάσεις… Πώς πάει, πώς πάει; ρωτά ανήσυχος… Και ρωτά με την ίδια ανησυχία και ισοτιμία τους πάντας… τον εαυτό του, τους ηθοποιούς, τον ταξιθέτη, τον συγγραφέα, τον καφετζή… (Το φως της πρόβας σβήνει…)

— Πάμε, κύριε Κουν…

— Ναι, τώρα… Δε μου λες, πώς ήταν το…; (Το φως του γραφείου σβήνει…)

— Πάμε, κύριε Κουν…

— Ναι… Νομίζεις ότι, αν αλλάζαμε…; (Το φως του φουαγιέ σβήνει…)

— Πάμε, κύριε Κουν…

— Ναι… Λέω αύριο να ξαναπάρουμε την πρώτη πράξη… (Το φως της σκάλας σβήνει…)

— Πάμε, κύριε Κουν…

— Ας πάμε και τα λέμε στο δρόμο… ε;

 

Κι η πρόβα του Κουν δεν τελειώνει ποτέ…!

 

ΚΩΣΤΗΣ ΚΑΠΕΛΩΝΗΣ

(Διευθυντής της Σχολής του Θεάτρου Τέχνης)

 (Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο ετήσιο περιοδικό ΕΠΙΛΟΓΟΣ του 2015)

Βιβλιογραφία:

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΘΕΣΗ ΚΑΙ Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΟΥ «ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΕΧΝΗΣ», (Ομιλία του Καρόλου Κουν στο Σωματείο των Φίλων του Θεάτρου Τέχνης, 1943.)

ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ, 25 Χρόνια Θέατρο, (έκδοση του Θεάτρου Τέχνης, 1959.)

Μάικλ Μαγιάρ, Ο Κάρολος Κουν και το Θέατρο Τέχνης, (εκδ. Ελληνικό Λογοτεχννικό και Ιστορικό Αρχείο, 2004.)

ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ 1942-2015

Οι Απόφοιτοι της Σχολής από το 1942 μέχρι σήμερα

1942
ΑΛΕΞΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΒΑΣΤΑΡΔΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΙΤΗ
ΜΑΖΑΡΑΚΗ (ΚΑΤΣΕΛΗ) ΑΛΕΚΑ
ΧΑΤΖΗΑΡΓΥΡΗ ΕΛΕΝΗ

1944
ΒΕΝΤΟΥΡΑΤΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΚΑΡΑΛΗ ΤΩΝΙΑ
ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΗΛΙΑΣ
ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΟΥ ΙΣΜΗΝΗ
ΜΠΟΥΧΛΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΞΕΝΙΔΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
ΠΑΝΤΕΛΙΔΟΥ ΑΡΙΑΝΑ
ΦΩΚΑ ΜΑΡΙΑ

1946
ΧΑΤΖΗΜΑΡΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

1950
ΜΠΑΚΑΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΣΩΚΟΥ ΕΚΑΛΗ

1951
ΓΑΣΠΑΡΗ ΑΛΚΗΣΤΙΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΩΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΜΠΡΑΤΣΟΥ ΑΝΝΑ

1952
ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ ΣΟΥΛΑ
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ ΕΒΗΣ
ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΣΚΑΜΝΑΚΗ ΔΙΟΝΥΣΙΑ

1953
ΒΛΑΧΟΥ ΑΓΝΗ
ΓΙΑΝΝΑΤΟΥ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΣΠΥΡΟΣ
ΜΠΑΛΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΠΕΛΕΚΟΥΔΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

1954
ΖΑΒΙΤΣΙΑΝΟΥ ΒΕΡΑ
ΚΑΒΒΑΔΙΑ ΤΑΣΣΩ
ΚΑΠΝΟΔΟΥΝΗΣ ΘΩΜΑΣ
ΚΑΤΣΑΔΡΑΜΗΣ ΘΟΔΩΡΟΣ
ΚΑΤΣΟΥΡΑΚΗ ΡΑΛΛΟΥ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΛΑΖΑΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΜΗΤΑΚΗΣ ΑΝΤΡΕΑΣ
ΜΠΙΡΜΠΙΛΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ
ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΥ ΤΑΝΙΑ
ΣΙΔΕΡΙΔΗΣ ΝΤΙΝΟΣ
ΤΣΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΦΥΣΣΟΥΝ ΠΕΤΡΟΣ
ΧΑΣΑΝΑΓΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ ΜΗΝΑΣ

1955
ΑΓΓΕΛΙΔΟΥ ΝΕΛΛΗ
ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ ΒΑΣΟΣ
ΒΥΘΟΥΛΚΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΖΕΖΑ ΔΗΜΗΤΡΑ
ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΚΕΛΛΥ
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

1956
ΓΙΑΝΝΙΔΗ ΝΙΝΑ
ΚΟΕΝ ΡΟΖΙΤΑ
ΣΑΜΑΡΑ ΠΟΠΗ
ΤΡΙΒΙΖΑΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ

1957
ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ ΜΠΑΜΠΗΣ
ΚΑΖΑΚΟΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ ΕΛΕΝΗ (ΛΙΛΛΥ)
ΠΙΤΣΙΟΣ ΚΩΣΤΑΣ

1958
ΑΡΣΕΝΗ ΚΙΤΤΥ
ΒΟΥΡΤΣΗ ΜΑΡΘΑ
ΚΑΝΕΛΛΗΣ ΘΑΝΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΙΏΡΓΟΣ
ΛΕΦΕΝΤΑΡΙΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΣΚΟΥΛΟΥΔΗ ΠΟΥΚΗ
ΤΑΡΗ ΑΝΝΑ

1959
ΒΡΥΣΕΛΛΑ ΜΑΡΗ
ΔΑΧΤΥΛΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΗΣ ΜΙΜΗΣ
ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΓΙΑ
ΠΑΝΤΑΖΙΔΟΥ ΜΑΝΟΥΕΛΛΑ
ΠΑΠΑΧΡΥΣΑΝΘΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ
ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗ ΛΗΔΑ
ΦΕΡΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

1960
ΒΑΛΑΒΑΝΗ ΕΡΣΗ
ΓΙΩΤΖΟΠΟΥΛΟΥ ΣΟΦΙΑ
ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΚΑΛΙΦΑΤΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
ΚΟΥΛΗ ΝΙΝΑ
ΜΑΪΠΑΣ ΠΑΥΛΟΣ
ΜΗΤΣΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
ΟΥΔΙΝΟΤΗΣ ΑΛΕΚΟΣ
ΣΟΥΡΕ ΑΝΝΑ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΧΡΗΣΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ
ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΑΓΟΡΑΣ
ΛΑΔΙΚΟΥ-ΛΑΖΑΝΗ ΑΛΕΒΑΝΔΡΑ

1961
ΑΒΡΑΜΕΑΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ
ΓΚΟΥΜΑΣ ΧΑΡΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΚΥΡΙΑΚΑΚΗ ΗΡΩ
ΜΑΡΤΙΚΑ ΜΑΡΙΑ
ΜΙΧΑΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΓΑΛΑΤΕΙΑ
ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ
ΧΡΥΣΟΜΑΛΗΣ ΜΙΜΗΣ

1962
ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΔΙΑΛΕΓΜΕΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ
ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗΣ ΘΥΜΙΟΣ
ΜΠΕΚΙΑΡΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΣΟΛΔΑΤΟΥ ΜΑΡΙΑ

1963
ΑΣΤΕΡΙΑΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ ΑΘΗΝΑ
ΜΟΡΤΖΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΚΑΥΚΑΡΙΔΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ
ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΣ
ΜΠΟΥΣΟΥΛΙΩΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΝΙΚΟΣ
ΔΑΝΙΗΛ ΠΟΠΗ
ΜΕΛΕΤΙΟΥ ΣΟΥΛΑ
ΓΑΪΤΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΤΖΕΝΗ
ΣΤΑΓΚΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΣΤΑΥΡΙΝΙΔΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ
ΜΟΣΧΟΥΝΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ

1964
ΒΟΥΤΕΡΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
ΚΟΤΑΜΑΝΙΔΟΥ ΕΥΑ
ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΑΔΟΥ ΑΙΜΙΛΙΑ
ΤΕΝΤΕΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
ΜΑΝΤΖΑΡΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

1965
ΑΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΚΑΡΑΒΙΔΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ
ΚΑΤΣΑΡΙΔΗΣ (ΚΑΤΣΑΡΗΣ) ΑΝΤΩΝΗΣ
ΜΑΥΡΟΓΕΝΗ ΕΛΠΙΣ
ΣΤΡΑΤΟΥ ΣΟΥΛΑ

1966
ΑΔΑΜΑΚΗ ΜΙΝΑ
ΑΝΤΥΠΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΑΡΙΝΑ
ΘΕΟΔΩΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
ΛΑΜΠΡΙΔΟΥ ΙΛΙΑΣ
ΜΟΥΤΟΥΣΗ ΑΝΤΙΓΟΝΗ (ΓΑΛΗΝΕΑ ΝΟΝΙΚΑ)
ΠΙΤΤΑΚΗ ΡΕΝΗ
ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ

1967
ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ ΚΟΥΛΑ
ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΣ
ΚΕΛΑΝΤΩΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ ΗΛΙΑΣ
ΜΠΟΥΣΔΟΥΚΟΣ ΝΙΚΟΣ
ΣΙΣΚΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΤΟΤΣΙΚΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

1968
ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗ ΚΑΤΙΑ
ΜΠΟΥΡΝΟΖΟΥ ΠΙΤΣΑ

1969
ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΔΕΓΑΙΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ΠΑΝΟΣ
ΠΟΥΛΑΪΔΗΣ ΕΥΤΥΧΙΟΣ
ΣΤΑΥΡΙΝΙΔΗΣ ΣΠΥΡΟΣ
ΦΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΧΡΥΣΙΚΑΚΟΣ ΠΑΝΟΣ

1970
ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΣΗΜΑΚΗΣ
ΙΓΓΛΕΣΗ ΕΙΡΗΝΗ
ΞΕΝΑΚΗΣ ΠΑΝΟΣ
ΠΟΓΚΑΣ ΝΙΚΟΣ
ΣΓΟΥΡΔΑΙΟΥ ΜΑΡΙΕΤΤΑ
ΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΘΑΛΕΙΑ
ΧΑΣΙΩΤΟΥ ΕΛΕΝΗ

1971
ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ
ΑΡΜΕΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΔΑΝΕΖΗ ΣΟΦΙΑ
ΕΥΔΑΙΜΩΝ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΚΥΠΑΡΙΣΗΣ ΠΑΝΟΣ
ΡΕΚΤΣΙΝΗ ΕΛΕΝΗ
ΣΑΡΑΒΑ ΕΡΑΣΜΙΑ

1972
ΖΑΡΓΑΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΝΙΚΗΤΑΚΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ
ΖΗΚΟΣ ΦΩΤΗΣ

1973
ΑΝΤΑΧΟΠΟΥΛΟΥ Χάρις
ΔΕΛΛΗΣ Παναγιώτης
ΛΥΠΕΡΑΤΟΣ Γεώργιος-Αργύρης
ΜΗΤΣΑΚΟΥ Λουϊζα
ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Κατερίνα
ΦΡΑΝΚΟ Εσθήρ
ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ Αννα-Μαρία

1974
ΒΑΜΒΑΚΑ Μελίνα
ΚΑΚΛΕΑΣ Γιάννης
ΚΟΤΣΙΚ0Σ Στέφανος
ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Βασίλης
ΤΣΟΠΕΛΑ Ράσμυ
ΦΟΥΡΤΟΥΝΑ Ρέα
ΚΛΩΣΣΑ Μαρία
ΣΑΝΤΟΡΙΝΑΙΟΥ Αννίτα
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ Τάκης

1975
ΛΟΥΛΟΥ Άννυ
ΜΕΡΜΗΓΚΗΣ Σταύρος
ΜΕΤΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ Νίκος
ΜΟΥΣΤΑΚΗΣ Περικλής
ΠΑΡΘΕΝΙΑΔΟΥ Βάνα
ΧΑΛΚΙΑΣ Κώστας
ΠΑΠΑΝΕΣΤΩΡΑ Μελίνα
ΠΛΟΥΜΙΔΗΣ Χαράλαμπος
ΔΑΜΑΝΗ Όλγα
ΜΙΧΑ Μαρία
ΚΟΜΗΣ Δευκαλίων

1976
ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ Θανάσης
ΚΑΤΣΑΝΔΡΗ Μαίρη
ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ Όλια
ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ Παναγιώτα
ΣΩΖΟΣ Χάρης
ΣΤΕΦΑΝΟΥ Ναταλία
ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ Λέανδρος

1977
ΒΟΥΤΟΣ Στάθης
ΚΑΡΑΚΩΝΣΤΑΝΤΟΓΛΟΥ Περικλής
ΚΕΡΚΕΝΤΑΛ Χριστίνα
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ Δημήτρης
ΛΙΠΠΕΤΤ Σάρα
ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ Ράνια
ΡΗΓΑΣ Γιάννης
ΧΑΝΔΟΛΙΑΣ Γιώργος
ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Ηλίας

1978
ΑΛΕΞΙΟΥ Νίκος
ΚΑΡΟΥΛΙΑ Τρανταφυλιά
ΚΑΡΑΤΖΟΓΙΑΝΝΗΣ Γιάννης
ΚΡΙΤΣΗ Σάσα
ΚΥΡΙΑΖΗΣ Βαρνάβας
ΦΙΛΙΠΠΙΔΟΥ Βάσω
ΜΑΝΩΛΙΚΑΚΗΣ Ανδρέας

1979
ΑΡΓΥΡΟΥΛΗΣ Βαγγέλης
ΑΡΚΟΥΔΕΑ Αικατερίνη (Νανά)
ΒΑΝΤΖΟΣ Κώστας
ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Ρουμπίνη
ΓΕΡΟΥ Κάτια
ΔΡΑΚΟΥ Τζίνα
ΡΕΝΙΕΡΗΣ Φώτης
ΧΑΝΝΑ Μήδεια

1980
ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Βασίλης
ΚΡΑΝΝΑΣ Γιάννης
ΛΙΝΑΡΔΑΤΟΥ Πόπη
ΠΑΡΘΕΝΗ Χαρά
ΣΑΜΠΑΝΗ Τζένυ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΥ Αγγελική
ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ Γιάννης

1981
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Τάσος
ΓΑΡΔΕΝΙΩΤΗ Βαρβάρα
ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ Ελένη
ΚΑΠΕΛΩΝΗΣ Κωστής
ΚΟΥΡΚΟΥΜΕΛΗΣ Γιάννης
ΜΕΛΙΣΣΙΝΟΥ Βάσω
ΜΟΥΤΟΥΣΗ Αμαλία
ΜΠΡΟΥΣΚΟΥ Αγγελική
ΠΑΠΑΜΑΤΘΑΙΟΥ Τάκης
ΤΣΑΜΠΟΔΗΜΟΥ Εφη

1982
ΓΑΛΑΤΗ Μαρία
ΚΑΤΣΙΑΔΑΚΗ Μαρία
ΠΕΊΌΥΣΗ Κατερίνα
ΤΣΑΦΟΥ Χριστίνα
ΦΟΥΣΚΑΡΙΝΗΣ Θανάσης
ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ Αυγερινός
ΧΑΤΖΙΔΑΚΗΣ Μπάμπης
ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ Γιώργος

1983
ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Λίλιαν
ΖΟΥΚΑΣ Νίκος
ΚΑΛΟΥΔΗΣ Έκτωρας
ΜΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ Αίας
ΞΥΣΤΡΑΣ Δημήτρης
ΠΑΜΠΙΚΙΔΗΣ Κώστας
ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Μάνια
ΠΑΥΛΟΥ Στέλιος
ΣΑΚΕΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ Αλεξάνδρα
ΣΑΚΑΛΙΔΗΣ Νίκος

1984
ΑΠΟΣΚΙΤΗΣ Αριστοτέλης
ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Λάζαρος
ΕΞΕΡΤΖΟΓΛΟΥ Χριστίνα
ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ Κώστας
ΜΟΥΡΟΥΖΗ (ΜΟΥΡΤΖΟΥΚΟΥ) Νάντια
ΠΑΡΕΤΖΟΓΛΟΥ Αναστασία
ΣΑΚΕΛΑΡΗ Βάσω

1985
ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ Παναγιώτης
ΒΟΤΤΑΣ Θανάσης
ΚΟΡΜΠΑ Φιλίτσα
ΚΟΥΤΣΙΟΥ Ντίνα
ΜΠΑΡΑΣ Κώστας

1986
ΑΒΑΓΙΑΝΟΥ Ντίνα
ΑΥΓΟΥΛΑ Άννα
ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Βασίλης
ΓΚΑΒΟΓΙΑΝΝΗ (ΚΑΒΟΓΙΑΝΝΗ) Μαρία
ΓΡΑΜΨΑΣ Θόδωρος
ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ Κλέων
ΚΑΜΠΙΤΣΗΣ Θόδωρος
ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ Βασίλης
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ Γιάννης
ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ (ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ) Μαρία
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Καίτη
ΜΑΝΝΕ Ηρώ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗΣ Χρήστος
ΣΚΑΦΙΔΑ (ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ) Ζώγια
ΤΡΙΚΑΛΛΙΩΤΗΣ Παναγιώτης
ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ Πέτρος

1987
ΑΛΕΞΙΟΥ Αντώνης
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Μελέτης
ΔΑΜΗΛΟΥ Γεωργία
ΖΟΡΜΠΑΣ Νίκος
ΚΛΑΔΟΥΧΟΥ Χαρά
ΜΠΟΥΖΕΑ Σταυρούλα
ΠΕΛΤΕΚΟΠΟΥΛΟΥ Πόπη
ΡΑΜΠΑΟΥΝΗΣ Αντώνης

1988
ΑΛΒΑΝΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΚΕΧΑΓΙΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΘΥΜΙΑ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΛΕΧΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
ΛΥΤΡΑ ΦΡΟΣΩ
ΜΑΚΡΗΣ ΦΩΤΗΣ
ΜΙΡΜΙΡΟΓΛΟΥ ΕΙΡΗΝΗ
ΠΑΛΛΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
ΠΕΦΑΝΗ ΒΑΝΑ
ΣΚΟΥΦΑΛΟΥ ΕΛΠΙΔΑ

1989
ΑΝΕΣΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ
ΓΚΙΩΝΗ ΟΥΡΑΝΙΑ
ΔΑΚΤΥΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΚΑΠΙΝΙΑΡΗ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ
ΚΑΡΑΚΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΜΠΑΚΑΛΑΡΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ-ΛΟΥΪΖΑ
ΠΑΠΑΤΣΑΡΟΥΧΑΣ (ΤΣΑΡΟΥΧΑΣ) ΠΑΣΧΑΛΗΣ
ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ
ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ (ΜΑΡΚΑΚΗ ΛΙΝΑ)

1990
ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΚΟΛΙΝΤΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΠΑΓΚΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
ΣΑΡΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΚΕΛΛΥ
ΣΚΑΝΤΖΙΚΑΣ ΣΩΤΗΡΗΣ
ΣΧΙΝΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

1991
ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΜΑΛΦΑ ΜΠΕΣΣΥ)
ΒΕΝΙΖΕΛΕΑ ΣΥΛΒΙΑ
ΒΙΤΣΙΚΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΛΟΥΠΗ ΥΡΩ
ΤΟΥΜΑΣΑΤΟΥ ΜΑΡΙΑΝΝΑ
ΧΕΙΛΑΚΗΣ ΑΙΜΙΛΙΟΣ

1992
ΓΕΡΑΝΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΗΛΙΑΣ
ΔΗΜΟΥΛΗΣ ΜΙΛΤΟΣ
ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΖΩΪΔΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΚΑΖΑΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΑ
ΚΟΝΤΡΑΦΟΥΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΚΟΥΛΑΡΜΑΝΗ ΓΕΩΡΓΙΑ
ΜΑΚΡΗΣ ΦΩΤΗΣ
ΜΑΛΑΚΑΤΕ ΓΙΑΝΝΑ
ΜΕΤΑΓΓΙΤΣΙΝΟΥ ΕΦΗ
ΝΙΚΟΛΟΘΑΝΑΣΗ ΣΤΕΛΛΑ
ΟΡΦΑΝΟΣ ΝΙΚΟΣ
ΠΡΩΤΟΠΑΠΠΑ ΜΑΡΙΑ
ΤΡΙΚΑΛΙΩΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ (ΠΕΓΚΥ)
ΦΟΥΝΤΟΥΚΗ ΑΙΜΙΛΙΑ
ΧΑΤΖΗ ΑΓΛΑΪΑ
ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ ΙΡΙΣ

1993
ΑΛΙΚΑΚΗ ΜΥΡΤΩ
ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΖΙΩΓΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
ΚΑΤΑΡΑΧΙΑ ΠΕΡΣΑ
ΜΑΥΡΟΓΕΩΡΓΗ ΓΕΩΡΓΙΑ
ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ
ΜΥΛΩΝΑΣ ΙΑΚΩΒΟΣ
ΝΤΟΥΡΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

1994
ΒΕΛΕΝΤΖΑΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΔΕΓΑΪΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΝΕΛΛΗ ΜΑΡΙΑ
ΘΕΟΛΟΓΙΔΟΥ ΓΙΩΤΑ
ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΚΑΛΕΤΣΑΝΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ
ΚΙΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ
ΚΟΝΤΑΡΑΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΑ (ΤΖΕΝΙΑ)
ΚΟΥΡΤΑΚΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ (ΔΙΩΝΗ)
ΜΑΥΡΕΑ ΙΩΑΝΝΑ
ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
ΜΟΣΧΟΒΟΣ ΝΙΚΟΣ
ΝΙΚΟΛΙΑΔΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΠΑΓΚΑΛΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΠΑΣΠΑΡΑΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ (ΖΕΤΑ)
ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ
ΣΥΡΙΑΝΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ ΚΟΣΜΑΣ

1995
ΑΛΑΤΖΑΣ ΤΑΣΟΣ
ΑΡΑΠΙΔΟΥ ΕΥΔΟΚΙΑ ΕΛΕΝΗ
ΒΕΡΩΝΗ ΕΡΙΦΥΛΗ-ΣΟΦΙΑ
ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΥΣΟΥΛΑ
ΓΙΑΝΝΟΥΛΗ ΑΝΤΩΝΙΑ
ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ ΝΙΚΟΛΕΤΑ-ΟΦΗΛΙΑ
ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
ΚΑΣΤΑΝΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ
ΚΥΒΕΛΟΣ ΣΠΥΡΟΣ
ΛΑΜΠΑΔΑΚΗ ΣΟΦΙΑ
ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΑ (ΡΑΛΛΟΥ)
ΜΠΑΦΑΚΗ ΚΥΡΙΑΚΗ (ΚΕΛΗ)
ΝΟΜΠΕΛΗΣ ΠΑΝΟΣ
ΝΤΌΥΠΑ (ΣΚΑΛΕΡΗ) ΘΕΩΝΗ
ΠΑΝΟΥΣΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
ΣΚΟΥΛΑΣ ΝΙΚΟΣ
ΣΤΥΛΙΑΝΕΣΗ ΔΩΡΑ
ΤΑΚΤΙΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

1996
ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ ΜΑΝΟΣ
ΑΚΤΥΠΗΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
ΒΑΜΒΑΚΙΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΔΗΜΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
ΘΕΟΔΟΤΟΥ ΑΝΔΡΗ
ΚΑΛΜΠΑΡΗ ΜΑΡΙΑΝΝΑ
ΚΟΛΛΙΑ ΕΥΓΕΝΙΑ (ΤΖΕΝΗ)
ΚΟΥΤΣΑΦΤΙΚΗ ΑΝΝΑ
ΚΟΨΙΔΑΣ ΝΕΣΤΩΡ
ΚΩΣΤΗ ΗΡΩ
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΧΑΡΗΣ
ΜΕΝΟΥΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΜΗΛΙΤΣΗ ΓΙΩΤΑ
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
ΣΠΥΡΟΣ ΦΩΤΗΣ
ΤΡΟΥΠΑΚΗΣ ΑΡΗΣ
ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ ΣΠΥΡΟΣ

1997
ΑΒΡΑΜΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ
ΑΔΑΜ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑΝΤΩΝΑΡΑΚΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΑ
ΑΡΓΥΡΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΓΕΜΤΟΥ ΦΑΝΗ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ
ΔΗΤΗΤΡΙΟΥ ΕΛΕΝΗ
ΔΙΜΙΖΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ
ΖΑΓΟΡΑΙΟΥ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ-ΓΕΩΡΓΙΑ (ΦΡΟΣΩ)
ΚΑΡΑΛΙΑ ΔΗΜΗΤΡΑ
ΚΑΡΠΟΥΖΟΣ ΑΛΦΡΕΔΟΣ
ΚΑΤΟΥΝΤΗΣ ΑΝΕΣΤΗΣ
ΚΑΨΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΣ
ΚΟΚΚΟΡΗΣ ΣΤΑΘΗΣ
ΛΑΣΚΑΡΙΔΗΣ ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ
ΜΑΝΤΖΩΡΟΣ ΦΑΝΗΣ
ΜΠΑΝΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΥΒΟΝΝΗ
ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ ΠΗΝΕΛΟΠΗ (ΝΕΛΛΗ)
ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ-ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ
ΣΑΚΚΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ (ΛΙΝΑ)
ΣΙΟΛΑΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
ΦΥΤΡΟΣ ΣΑΜΨΩΝ
ΧΙΛΙΟΠΟΥΛΟΥ ΑΘΗΝΑ

1998
ΓΕΡΟΚΩΝΣΤΑΝΤΗ ΙΩΑΝΝΑ
ΔΑΝΙΚΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΔΟΥΖΕΝΑΚΗ ΜΑΡΚΕΛΛΑ
ΘΕΟΧΑΡΙΔΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑ-ΜΑΡΙΝΑ
ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗ ΜΑΡΙΑ
ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
ΚΑΡΤΣΙΟΥΝΑ ΣΤΑΜΑΤΙΑ
ΚΟΚΚΑΛΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
ΚΟΜΠΑΝΗ ΜΑΡΙΑ
ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ ΠΗΝΕΛΟΠΗ
ΜΕΪΜΑΡΟΓΛΟΥ ΠΑΡΘΕΝΑ
ΠΛΥΤΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ
ΡΙΖΟΥ ΒΑΡΒΑΡΑ
ΣΤΕΛΙΟΥ ΜΕΛΑΝΗ
ΦΙΛΙΠΠΑΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ
ΦΩΤΑΚΗ ΜΑΡΙΑΝΘΗ

1999
ΑΣΛΑΝΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΑΥΓΕΝΙΝΟΥ ΙΩΑΝΝΑ
ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
ΓΟΥΣΙΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
ΚΑΤΣΙΦΗ ΘΕΟΔΩΡΑ
ΛΕΩΝΙΔΑΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΛΟΥΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΜΑΤΙΚΑ ΘΑΛΕΙΑ
ΜΑΡΑΒΕΑ ΕΛΕΝΗ
ΜΠΟΥΡΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
ΝΤΟΥΜΑ ΕΚΑΒΗ-ΔΩΡΟΘΕΑ
ΞΑΦΑΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ
ΠΑΠΠΑ ΙΩΑΝΝΑ
ΠΑΥΛΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ
ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
ΤΣΟΥΓΚΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ
ΦΑΡΑΖΗ ΣΟΦΙΑ
ΦΡΑΓΚΙΑΔΑΚΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ

2000
ΑΛΕΥΡΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ ΣΟΦΙΑ-ΑΝΝΑ
ΚΑΒΙΔΑΣ ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ
ΚΑΤΙΡΤΖΟΓΛΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΛΑΓΟΥΤΗΣ ΠΕΤΡΟΣ
ΜΑΚΑΒΕΛΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ
ΜΕΣΣΑΝΑΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΜΠΑΡΔΟΥΝΙΩΤΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ
ΜΠΑΣΑΓΙΑΝΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
ΝΙΚΟΛΟΥΖΟΥ ΗΛΕΚΤΡΑ
ΠΑΝΤΑΖΗ ΑΝΤΙΓΟΝΗ
ΠΥΡΝΟΚΟΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
ΣΚΟΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΤΣΟΥΚΑΛΑ ΑΝΝΑ

2001
ΓΙΑΤΡΑΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ
ΕΓΓΛΕΖΑΚΗ ΜΑΡΙΑ
ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΚΥΠΡΙΩΤΗ ΕΙΡΗΝΗ (ΡΕΝΑ)
ΜΗΛΑΪΤΗ ΜΑΡΙΑ
ΜΗΛΙΩΤΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΑΤΙΝΑ
ΟΡΦΑΝΙΔΟΥ ΑΡΤΕΜΙΣ
ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΙΩΑΝΝΑ
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΠΑΠΑΡΑ ΕΥΑΝΘΙΑ
ΣΑΡΗΠΑΝΙΔΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΣΔΟΥΚΟΥ ΜΑΡΙΑ-ΔΑΝΑΗ
ΣΤΡΑΤΑΚΗ ΒΑΝΕΣΣΑ
ΦΙΟΡΕΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ-ΚΙΜΩΝ
ΦΡΟΝΙΣΤΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ
ΧΑΡΜΠΑΤΣΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

2002
ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΗΣ
ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ ΜΑΡΙΝΑ
ΒΙΕΡΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ
ΓΚΕΡΜΠΕΣΙΩΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΓΚΟΤΣΗ ΜΑΛΑΜΑΤΕΝΙΑ
ΗΛΙΑΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ ΙΩΑΝΝΑ
ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ ΗΛΙΑ-ΒΑΣΙΛΙΚΗ
ΚΚΟΛΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
ΛΥΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΜΑΝΤΖΩΡΟΣ ΣΤΑΘΗΣ
ΜΑΤΣΑΓΓΟΥΡΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ
ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ ΛΟΥΚΙΑ
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
ΠΕΤΡΟΠΕΤΣΙΩΤΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ
ΠΥΡΓΙΕΡΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ (ΤΑΣΟΣ)

2003
ΒΛΑΣΣΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ
ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ
ΚΑΛΑΝΤΖΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ
ΚΑΛΤΣΑ ΑΓΑΘΗ
ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ
ΚΟΥΤΣΙΛΑΙΟΥ ΕΛΕΝΗ
ΜΠΕΓΙΑΖΗ ΜΑΡΙΑ
ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ ΠΟΛΥΞΕΝΗ
ΠΡΑΣΣΑ ΕΥΣΤΑΘΙΑ
ΡΩΜΝΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
ΣΑΒΒΙΔΗΣ ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ
ΤΑΚΑΚΗ ΚΑΛΛΙΟΠΗ

2004
ΑΛΜΠΑΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ-ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΓΕΩΡΓΑΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΓΙΟΥΒΑΝΟΓΛΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
ΕΞΑΡΧΕΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΚΑΤΣΙΩΤΗ ΛΟΥΚΙΑ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ
ΚΕΡΕΣΤΕΤΖΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ
ΛΥΚΟΣ ΠΑΡΙΣ
ΜΑΡΓΕΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
ΣΙΜΑΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΑ
ΦΙΛΟΓΛΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΣ
ΦΙΟΡΕΝΤΖΗΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ
ΧΑΡΤΟΔΙΠΛΩΜΕΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

2005
ΑΛΕΙΦΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΠΥΡΟΣ-ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ
ΓΚΡΙΤΣΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ
ΚΑΠΝΑ ΛΗΔΑ
ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ
ΛΙΑΛΙΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΡΟΥΣΣΟΥ ΔΑΝΑΗ
ΤΖΩΡΤΖΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΤΣΕΛΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

2006
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΑΧΩΒΙΤΗΣ
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ
ΗΛΙΑΝΑ ΓΑΪΤΑΝΗ
ΜΑΡΙΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ
ΤΑΣΟΣ ΔΑΡΔΑΓΑΝΗΣ
ΕΥΓΕΝΙΑ ΖΚΕΡΗ
ΕΥΘΥΜΙΑ ΚΟΝΤΑ
ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΟΥΤΑΛΗ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΟΪΖΙΔΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΟΘΩΝΑΙΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΙΤΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
ΛΕΝΑ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑ
ΠΗΤΕΡ ΡΑΝΤΛ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΟΥΣΣΑΚΗΣ
ΕΥΓΕΝΙΑ ΣΒΑΡΝΑ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΟΥΛΗΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΠΑΝΙΑΣ
ΑΡΤΕΜΙΣ ΦΛΕΣΣΑ-ΤΣΙΤΟΥΡΑ

2007
ΜΑΡΙΑ ΔΑΝΕΛΗ
ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΝΤΩΝΙΑ ΚΑΜΠΑΚΟΥ
ΜΙΚΑΕΛΑ ΚΥΒΕΝΤΙΔΟΥ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΛΥΚΟΤΣΕΤΑ
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΑΡΙΝΟΥ
ΜΑΡΙΛΙΑ ΜΕΡΣΙΝΙΑΔΗ
ΕΡΡΙΚΑ ΜΠΙΓΙΟΥ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΝΟΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΘΟΔΩΡΑ ΝΤΟΥΣΚΑ
ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΛΑΙΟΘΟΔΩΡΟΥ
ΧΑΡΗΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΑΚΗΣ
ΖΗΣΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΙΔΑΚΟΥ
ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΡΡΗΣ
ΔΩΡΑ ΣΑΜΨΩΝΑ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΔΡΟΛΙΑΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΦΗΣ
ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ
ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΟΛΩΝ ΤΣΟΥΝΗΣ
ΣΤΕΛΛΑ ΦΩΤΣΗ

2008
ΕΛΕΝΗ ΒΡΥΩΝΗ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΑΒΑΛΑΣ
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΓΕΡΟΓΙΑΝΝΗ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΙΑΚΑΚΗΣ
ΕΛΕΑΝΑ ΓΕΩΡΓΟΥΛΗ
ΙΩΑΝΝΑ ΖΗΝΑ
ΒΕΝΕΤΙΑ ΚΟΝΤΟΥ
ΦΩΤΗΣ ΛΑΓΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΟΦΙΑ ΜΑΝΩΛΗ
ΒΑΛΙΑ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΡΟΖΑΚΗ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
ΕΛΕΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗ
ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟΥ
ΜΑΡΙΑ ΦΙΛΙΠΠΟΥ
ΓΙΩΡΓΙΑ ΦΙΤΣΙΟΥ
ΜΑΡΙΑ ΦΛΩΡΑΤΟΥ

2009
Μυρτώ Αυγερινού
Παναγιώτης Βασιλόπουλος
Χαράλαμπος Γιακουμάκης
Χριστίνα Δαλαμάγκα
Ισιδώρα Δωροπούλου
Ελένη Ζαρκαδούλα
Δημήτριος Ζουμπούλης
Ηλέκτρα Καπετανάκη
Θεοδώρα Καπράλου
Κρυσταλλία Κεφαλούδη
Νικόλαος Κιζιράκος
Διονύσιος Κλάδης
Μάριος Κωνσταντίνου
Δομνίκη Μητροπούλου
Αναστασία Μιχαηλίδου
Ευαγγελία (Εύα) Οικονόμου-Βαμβακά
Γεώργιος Παπαδόπουλος
Αλέξανδρος-Θεόδωρος Πέρρος
Αλεξάνδρα Πιττέρη
Αλεξάνδρα Πούλου
Γεώργιος Τσώνος-Αλμπανούδης

2010
Δάφνη Ασημακοπούλου-Κουλουλιά
Βερονίκη Δαβάκη
Ελένη Δαφνή
Αντιγόνη Δούμου
Πανάγος Ιωακείμ
Ματθαίος Καλαντζής
Αντωνία Καρασπήλιου
Ορέστης Καρύδας
Μόνικα Κολοκοτρώνη
Ιφιγένεια-Ειρήνη Κοσκινά
Ίρις-Μαρία-Νεφέλη Κουλούρη
Αυγουστίνος Κούμουλος
Αναστασία Μιχαηλίδου
Παναγιώτα Μουρέττου
Αικατερίνη Παπαναστασάτου
Παυλίνα Παπαντωνίου
Σοφία-Ευσταθία Σαπρίκη
Σταύρος Σερέτης
Δημήτριος Σταματελόπουλος
Βεατρίκη Σταματιάδη
Ορφέας-Παναγιώτης Χατζηδημητρίου

2011
Μελπομένη Γαρμπή
Λεωνίδας-Δημήτριος Γεωργιάδης
Πέτρος Γεωργοπάλης
Θάλεια Γρίβα
Άρτεμις Γρύμπλα
Ιωάννης Δαμάλας
Πάρις Θωμόπουλος
Βασιλική Ιωσιφίδου
Αμαλία Καβάλη
Αντωνία Καζάκου
Αλέξανδρος Λαγόπουλος
Ηλίας Λάτσης
Δημήτριος Μαγγίνας
Φωτεινή Μιχαηλίδου
Κωνσταντίνος Μπιμπής
Μαρίνα Ντόβα
Άλκηστις Πολυχρόνη
Γεράσιμος Σκαφίδας
Φαίδρα Σκουλά
Μαρία Τζάνη
Νικόλαος-Ορέστης Χανιωτάκης

2012
ΑΘΕΡΙΔΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ

ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΛΥΣΑΝΔΡΑ
ΓΟΥΠΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ
ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΖΑΦΕΙΡΙΑ
ΖΑΠΑΝΤΙΩΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ
ΚΑΒΑΛΙΕΡΟΥ ΑΡΙΑΔΝΗ
ΚΑΠΕΛΕΡΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΚΑΡΤΣΑΝΑ ΓΕΩΡΓΙΑ
ΚΑΣΤΡΗΣΙΟΥ ΣΤΑΜΑΤΙΑ
ΚΙΣΣΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
ΜΑΡΑΘΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑ
ΜΙΝΩΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΜΠΡΟΥΝΤΖΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΣΠΑΝΘΗ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΤΟΥΜΑΣΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΣΟΦΙΑΝΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ – ΚΑΛΛΙΟΠΗ
ΤΣΩΤΣΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

ΜΗ ΥΠ.ΠΟ.

ΜΠΑΚΛΑΤΖΙΟΓΛΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ
ΜΠΙΣΜΠΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

2013
ΑΓΑΘΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ

ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΑΣΚΑΡΟΓΛΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ-ΙΟΥΛΙΑ
ΔΟΥΚΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ
ΔΡΟΣΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ-ΧΡΥΣΑ
ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΖΩΪΤΣΑ-ΠΗΝΕΛΟΠΗ
ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ-ΚΑΤΕΡΙΝΑ
ΚΟΝΤΟΥ-ΚΟΥΚΟΥΜΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ
ΜΑΓΚΛΑΡΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΝΑΤΣΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΠΥΡΙΤΙΔΗΣ ΦΩΤΙΟΣ
ΣΙΛΒΕΣΤΡΟΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΤΑΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΛΥΓΕΡΗ
ΤΣΙΡΙΓΩΤΗ ΕΙΡΗΝΗ
ΧΕΙΛΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ-ΖΑΧΑΡΟΥΛΑ

ΜΗ ΥΠ.ΠΟ.

ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΙΩΑΝΝΑ
ΛΙΑΤΣΟΣ ΕΚΤΩΡ
ΜΑΚΡΗ ΑΡΓΥΡΩ
ΜΑΝΔΡΕΚΑ ΚΑΛΛΙΟΠΗ
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ ΙΩΑΝΝΑ

2014
ΑΔΑΜ ΗΛΙΑΣ

ΑΤΙΑ ΔΑΦΝΗ
ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΔΗΜΟΥ ΝΑΤΑΛΙ
ΚΑΡΑΣΑΒΒΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΚΑΤΩΜΕΡΗ ΕΛΕΝΗ
ΚΙΟΥΚΗ ΕΥΣΤΑΘΙΑ
ΚΟΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΜΠΟΤΟΝΑΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
ΠΕΤΡΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΜΗ ΥΠ.ΠΟ.

ΚΟΥΚΑ ΗΒΗ
ΤΣΙΤΣΙΑ – ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

2015
ΑΛΕΞΙΑΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΒΑΡΕΛΛΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΑΣΗΜΙΝΑ
ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΙΩΑΝΝΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΑ
ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΕΥΦΗΜΙΑ-ΣΟΦΙΑ
ΚΛΩΝΑΡΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
ΚΟΡΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
ΚΟΣΚΟΡΕΛΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΚΟΤΣΙΦΑ-ΧΑΤΖΗΚΡΑΝΙΩΤΗ ΕΙΡΗΝΗ
ΚΟΥΤΣΟΔΑΣΚΑΛΟΥ ΛΗΔΑ
ΛΕΚΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΠΑΝΤΟΥ ΠΑΝΩΡΑΙΑ
ΠΑΡΔΑΛΗ ΘΕΟΔΩΡΑ
ΣΑΒΒΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΤΣΙΓΚΡΙΜΑΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΜΗ ΥΠ.ΠΟ.

ΒΕΛΕΝΤΖΑ ΚΑΛΛΙΡΡΟΗ
ΚΟΤΤΑΣ ΑΝΕΣΤΗΣ
ΜΑΥΡΙΔΗ ΠΕΤΡΟΥΛΑ
ΜΠΙΤΟΥΝΗ ΙΩΑΝΝΑ
ΡΗΓΑ ΙΡΙΣ
ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ ΜΑΡΙΛΕΝΑ

 

ΕΧΟΥΝ ΔΙΔΑΞΕΙ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ…

Πρώτη περίοδος 1941-1982

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ: Κάρολος Κουν

Δίδαξαν, μεταξύ άλλων:

ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ-ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ: Κάρολος Κουν , Βασίλης Διαμαντόπουλος, Μαρία Αλκαίου, Δημήτρης Χατζημάρκος, Γιώργος Λαζάνης, Κώστας Μπάκας, Μίμης Κουγιουμτζής, Γιάννης Μόρτζος, Γιώργος Αρμένης

ΑΓΩΓΗ ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ: Μαρία Αλκαίου, Πέτρος Λοχαΐτης, Καίτη Παπαλεξοπούλου

ΚΙΝΗΣΗ-ΧΟΡΟΣ: Ραλλού Μάνου, Μαρία Κυνηγού-Φλάμπουρα

ΔΡΑΜΑΤΟΛΟΓΙΑ και ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ: Γιάννης Σιδέρης, Μάριος Πλωρίτης, Μίνως Βολανάκης, Γιώργος Σεβαστίκογλου, Δημήτρης Μαρωνίτης, Κώστας Χρονόπουλος, Άννυ Κολτσιδοπούλου, Δημήτρης Σπάθης

ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ-ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Φαίδων Πατρικαλάκης, Σίμος Καραφύλης

ΜΟΥΣΙΚΗ-ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Μαρία Κυνηγού-Φλάμπουρα, 

Δεύτερη περίοδος, από το 1983 μέχρι σήμερα, στην ΑΝΩΤΕΡΑ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ:

ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ της ΣΧΟΛΗΣ :

ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ, 1983-1986, ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΖΑΝΗΣ, 1987-2006, ΔΙΑΓΟΡΑΣ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ, 2007-2014, ΚΩΣΤΗΣ ΚΑΠΕΛΩΝΗΣ, 2015

ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΣΠΟΥΔΩΝ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΖΑΝΗΣ, 1983-1993 και 1995-2006, ΒΑΣΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ, 1994, ΔΙΑΓΟΡΑΣ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ, 2007-2014, ΚΩΣΤΗΣ ΚΑΠΕΛΩΝΗΣ, 2015-

ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΖΑΝΗΣ, 1983-2000.

ΜΙΜΗΣ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΗΣ, 1983-2002.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΕΓΑΪΤΗΣ, 1983-2000.

ΡΕΝΗ ΠΙΤΤΑΚΗ, 1987, 88, 89, 90, 91, —-

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΖΑΚΟΣ, 1991-1993.

ΒΑΣΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ, 1993, 1994.

ΚΩΣΤΗΣ ΚΑΠΕΛΩΝΗΣ, 1993-1998, 2003-2016,

ΚΑΤΙΑ ΓΕΡΟΥ, 1993-2007, 2009-2012, 2016,

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, 1993, —

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΑΡΑΚΩΝΣΤΑΝΤΟΓΛΟΥ, 1993, —

ΕΥΑ ΚΟΤΑΜΑΝΙΔΟΥ, 2002-2014.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, 2002, 2003, –

ΠΕΠΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΥ, 2002-2011.

ΘΟΔΩΡΗΣ ΓΡΑΜΨΑΣ, 2002-2009.

ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ, 2002-2004.

ΔΙΑΓΟΡΑΣ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ, 2003-2014.

ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΚΑΛΜΠΑΡΗ, 2005-2016,

ΜΑΝΙΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, 2008-2016,

ΜΥΡΤΩ ΑΛΙΚΑΚΗ, 2011-2016,

ΚΙΜΩΝ ΦΙΟΡΕΤΟΣ, 2012-2016,

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΛΟΥΜΠΗΣ, 2016,

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ, 2015

ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΜΕΝΗΣ, 1983-1986.

ΜΙΜΗΣ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΗΣ, 1987-2002.

ΚΩΣΤΗΣ ΚΑΠΕΛΩΝΗΣ, 2003-2008.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΕΓΑΪΤΗΣ, 2009-2016,

ΑΓΩΓΗ ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΖΑΝΗΣ, 1983, 1984.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΗΓΑΣ, 1985-1987.

ΚΑΙΤΗ ΠΑΠΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ, 1988, …2002.

ΑΝΤΕΛΑ ΜΕΡΜΗΓΚΑ, 2003-2016,

ΚΙΝΗΣΗ-ΧΟΡΟΣ:

ΜΑΡΙΑ ΚΥΝΗΓΟΥ-ΦΛΑΜΠΟΥΡΑ, 1983-1988.

ΜΕΛΙΝΑ ΜΠΟΤΕΛΗ, 1989, 1990.

ΕΛΕΝΑ ΒΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ-ΒΟΥΤΣΙΝΟΥ, 1991-2001. –

ΡΟΥΛΑ ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΕΛΗ, 2002.

ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΚΑΡΕΤΑ, 2003.

ΙΩΑΝΝΑ ΦΙΛΙΠΠΟΠΟΥΛΟΥ, 2004-2007.

ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, 2008.

ΜΑΡΙΖΑ ΤΣΙΓΚΑ, 2008-2016,

ΧΡΥΣΗΙΣ ΛΙΑΤΖΙΒΙΡΗ, 2015-2016,

ΔΡΑΜΑΤΟΛΟΓΙΑ και ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ:

ΑΝΝΥ ΚΟΛΤΣΙΔΟΠΟΥΛΟΥ, 1983-2005.

ΕΡΡΙΚΟΣ ΜΠΕΛΙΕΣ, 2006-2009, 2011-2014,

ΕΛΣΑ ΑΔΡΙΑΝΟΥ, 2010.

ΕΛΕΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΥ, 2015-2016,

ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΡΧΑΙΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ:

ΚΩΣΤΑΣ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ, 1983-2001.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ, 2002, 2003.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΙΓΝΑΔΗΣ, 2004-2016,

ΙΣΤΟΡΙΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ:

ΚΩΣΤΑΣ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ, 1983-2001.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΠΑΘΗΣ, 1984, 1985.

ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΡΚΑΡΗΣ, 1987-1989.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ, 2002, 2003.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΙΓΝΑΔΗΣ, 2004-2014.

ΝΙΚΟΣ ΜΑΘΙΟΥΔΑΚΗΣ, 2015-2016,

ΙΣΤΟΡΙΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ:

ΚΩΣΤΑΣ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ, 1983-2001.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ, 2002, 2003.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΙΓΝΑΔΗΣ, 2004-2016,

ΙΣΤΟΡΙΑ-ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ:

ΚΩΣΤΑΣ ΑΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, 1985, 1986, 1988.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ, 1987.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗΣ, 1989, 1990.

ΜΙΜΗΣ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΗΣ, 1991-2001.

ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ, 2002, 2003.

ΤΩΝΗΣ ΛΥΚΟΥΡΕΣΗΣ, 2004-2016,

ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ-ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑ:

ΦΑΙΔΩΝ ΠΑΤΡΙΚΑΛΑΚΗΣ, 1983-1986.

ΔΑΜΙΑΝΟΣ ΖΑΡΙΦΗΣ, 1987, 1988.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΑΤΖΟΥΡΑΚΗΣ, 1989, 1990.

ΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ, 1991, –

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΩΤΗΡΙΟΥ, 2002-2016,

ΜΟΥΣΙΚΗ-ΤΡΑΓΟΥΔΙ:

ΜΑΡΙΑ ΚΥΝΗΓΟΥ-ΦΛΑΜΠΟΥΡΑ, 1983-1988.

ΚΑΙΤΗ ΠΑΠΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ, 1989, 1990.

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΤΣΑΛΑΧΟΥΡΗΣ, 1991-2004.

ΜΑΡΙΝΑ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ, 2005-2016,

ΘΟΔΩΡΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, 2005-2016,

Νεότερα άρθρα »

© 2024 Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

Θέμα εμφάνισης από τον Anders NorenΠάνω ↑